ECB, Haziran ve Eylül başında faiz oranlarını zaten düşürmüştü. Banka yetkilileri, enflasyon üzerinde sürdürülebilir bir kontrol sağlamak için istikrarlı, üç aylık faiz indirimlerinden oluşan bir model önermişti.
Fed’in agresif hamlesi, ECB’nin durgunluk risklerine yanıt vermekte geride kaldığını düşündürebilse de, Avro Bölgesi’ndeki temel ekonomik veriler bir gecede değişmedi. Bu görüş, ECB’nin Yönetim Konseyi’nin daha muhafazakar yaklaşımı benimseyen üyelerinin, daha ileri indirimleri Aralık ayına ertelemeyi tercih edebileceği olasılığını destekliyor.
Piyasa fiyatlamaları, ECB’nin mevduat faizinde Ekim ayında 25 baz puanlık bir indirim olasılığını %35 olarak gösteriyor; bu oran Fed’in indiriminden önce %30 seviyesindeydi. Yine de, Aralık ayı ECB’nin politika ayarlaması için daha olası bir zaman olarak görülüyor.
ECB’nin “nötr” faiz oranı seviyesine giden yolu, yaklaşık %2,0 veya %2,25 olarak tahmin ediliyor ve beş veya altı adet 25 baz puanlık indirim içerebilir. Fed’in ise yaklaşık sekiz böyle indirime ihtiyaç duyabileceği düşünülüyor. Bu, her iki merkez bankasının da politika gevşetme son noktasına aynı anda ulaşabileceğini gösteriyor.
Avro Bölgesi’nde şu anda %2,2 olan enflasyonun yıl sonuna kadar %2,5’e yükselmesi ve hizmet maliyetlerini etkileyen kalıcı ücret baskıları nedeniyle 2025 yılı sonlarına doğru kademeli olarak %2’ye düşmesi bekleniyor. Enflasyondaki bu kademeli düşüş, bazı politika yapıcıların faiz ayarlamalarında temkinli bir yaklaşımı savunmalarının nedenlerinden biri.
Slovakya’dan Peter Kazimir ve etkili faiz belirleyiciler Isabel Schnabel ve Klaas Knot dahil olmak üzere birçok ECB yetkilisi, daha önce yeni projeksiyonlarla uyumlu üç aylık politika hareketleri için tartışmıştı. Bundesbank başkanı Joachim Nagel, Çarşamba günü “Enflasyon şu anda istediğimiz yerde değil” dedi.
Muhafazakar politika yapıcılar 2022 ve 2023’teki bir dizi faiz artışına öncülük etmişti ve onların çoğunluk etkisinin devam etmesi, ECB’nin eylemleri için piyasa beklentilerinin Fed’in son kararıyla önemli ölçüde değişmediğini gösteriyor.
ECB içindeki şahinler, ikinci çeyrekte %4,7 artan ve ECB’nin enflasyon hedefiyle uyumlu %3 seviyesini aşan işgücü maliyetlerine işaret ediyor. Sendikaların reel gelir kayıplarını telafi etmek için önemli ücret artışları talep etmesi, politika değişikliklerinde ölçülü bir hız argümanını destekliyor.
ECB, 17 Ekim’deki bir sonraki toplantısından önce sınırlı yeni veriye sahip olacak ve ağırlıklı olarak kredi anketleri ve şirket niyetleri gibi ikincil göstergelere güvenecek. Bu göstergelerde önemli düşüşler, ECB’nin projeksiyonlarından önce bir faiz indirimine yol açmak için gerekli olacaktır.
Tartışmanın diğer tarafında, özellikle Güney Avrupa’dan gelen politika güvercinleri, daha hızlı gevşeme için savunmaya devam ediyor. Portekiz Merkez Bankası başkanı ve önde gelen bir güvercin olan Mario Centeno, ECB’nin kötüleşen büyüme görünümü nedeniyle hızlı hareket etmezse enflasyon hedefinin altında kalma riski olduğu konusunda uyardı.
Güvercinler, zayıflayan büyüme, endüstriyel durgunluk, zayıf tüketim ve bireylerin artan tasarruflarını potansiyel ekonomik gerileme korkularının işaretleri olarak görüyor. Bu faktörler deflasyonist olarak değerlendiriliyor ve fiyat artışı için aşağı yönlü riskler oluşturuyor. Ayrıca, enflasyonun Eylül ayına kadar hedefe döneceğini ve kısa vadeli artışlar olsa bile, özellikle istikrarlı enerji fiyatlarıyla kontrolsüz enflasyon tehdidinin azaldığını savunuyorlar.
Reuters bu makaleye katkıda bulundu.
Bu makale yapay zekanın desteğiyle oluşturulmuş, çevrilmiş ve bir editör tarafından incelenmiştir. Daha fazla bilgi için Şart ve Koşullar bölümümüze bakın.
